หมูเป็นสัตว์ที่มีความซับซ้อนทางอารมณ์ มีความรู้สึก ไม่ใช่แค่แหล่งอาหาร

การอ่านภาษากายของหมูทำให้เราเข้าใจถึงชีวิตทางอารมณ์ของพวกมัน และเผยให้เห็นความทุกข์ยากของพวกมันในฟาร์มโรงงาน

บล็อกนี้เขียนโดย Sarah Ison, Global Farm Animal Advisor

ในฐานะผู้เชี่ยวชาญด้านพฤติกรรมและสวัสดิการที่ได้รับการฝึกอบรมมามากว่าทศวรรษแล้ว ฉันมักจะได้เห็นฉากที่ทำให้หมูต้องทนทุกข์ทรมาน การเจ็บป่วย การบาดเจ็บ และความเจ็บปวดเป็นเรื่องปกติในฟาร์มของโรงงาน ซึ่งสุกรต้องอยู่ในสภาพคับแคบ เป็นหมัน มืด และสกปรก

ลูกสุกรทนต่อบาดแผลที่เจ็บปวด รวมทั้งการตัดฟันและหางของพวกมัน การปฏิบัติที่ไม่จำเป็นเหล่านี้ใช้เพื่อให้สุกรอยู่ในสภาพสวัสดิภาพต่ำ

ระดับความทุกข์ทรมานของสุกรนั้นแทบจะเข้าใจยาก ในปี 2559 มีการฆ่าเนื้อมากกว่า 1.4 พันล้านคน ซึ่งคาดว่าจะมากกว่า 1.6 พันล้านในปี 2569 เมื่อเทียบกับเพียงครึ่งพันล้านเมื่อ50 ปีก่อน ซึ่งหมายความว่าเมื่อประชากรโลกเพิ่มขึ้นสองเท่า ความอยากอาหารหมูก็เพิ่มขึ้นสามเท่า

มากกว่า ‘แหล่งโปรตีน’

ด้วยแรงผลักดันจากความจำเป็นในการจัดการกับการทำฟาร์มแบบโรงงานที่โหดร้าย จึงเกิดสาขาวิทยาศาสตร์ใหม่เมื่อ 50 ปีที่แล้ว หรือที่รู้จักกันในชื่อ ‘จริยธรรมประยุกต์’

ก่อนประยุกต์จริยธรรม นักวิจัยพฤติกรรมสัตว์ไม่ได้ศึกษาความสามารถทางอารมณ์ของสัตว์ เช่น ความสามารถในการรู้สึกถึงความสุข ความปิติ ความเศร้า และความเจ็บปวด แต่การทำฟาร์มแบบโรงงานทำให้นักวิทยาศาสตร์สร้างแนวทางใหม่ในการศึกษาชีวิตทางอารมณ์ของสัตว์เลี้ยงในฟาร์ม ท้าทายศีลธรรมกับการปฏิบัติที่โหดร้ายที่พวกเขาถูกบังคับให้ต้องอดทน

ยิ่งฉันเรียนรู้เกี่ยวกับสุกรมากเท่าไร ฉันก็ยิ่งรู้สึกหงุดหงิดมากขึ้นเท่านั้นเนื่องจากขาดความก้าวหน้าในการดำเนินการปรับปรุงสวัสดิการ ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากวิทยาศาสตร์ที่ฉันได้ทำตลอดช่วงทศวรรษที่ผ่านมา

เมื่อเร็วๆ นี้ ฉันตกใจมากที่ได้ยินหมูถูกเรียกว่า ‘แหล่งโปรตีน’ เมื่อพวกมันยังมีชีวิตอยู่ หายใจหมูในฟาร์ม มันทำให้ฉันรู้สึกว่านี่เป็นส่วนหนึ่งของปัญหา ไม่ควรมองว่าหมูเป็นเครื่องจักรชีวภาพที่ผลิตโปรตีน แต่ควรเป็นสัตว์ที่ฉลาด เข้าสังคม และอ่อนโยนพร้อมความสามารถในการสัมผัส

สัตว์อะไรต้องการ

Marion Dawkinsผู้บุกเบิกด้านจริยธรรมประยุกต์ได้สรุปลักษณะสำคัญสองประการของการทำความเข้าใจสวัสดิการ เป็นสัตว์ที่แข็งแรง และสัตว์มีสิ่งที่ต้องการหรือไม่ ?

Dawkins อธิบายว่าวิธีที่สำคัญที่สุดในการตอบคำถามเหล่านี้คือการวิเคราะห์พฤติกรรมของสัตว์ เช่นเดียวกับที่เราในฐานะมนุษย์พบว่าเป็นการยากที่จะซ่อนสิ่งที่เรารู้สึกอยู่ภายใน พฤติกรรมของสัตว์ก็แสดงออกถึงสิ่งที่พวกเขารู้สึก

การอ่านภาษากายของพวกเขา

ผู้บุกเบิกอีกคนหนึ่งคือFrancoise Wemelsfelderได้สร้างแนวทางง่ายๆ ในการประเมินสวัสดิการโดยการอ่านภาษากายของสัตว์ วิธีการของเธอใช้วิธีที่สัตว์แต่ละตัวมีพฤติกรรมเป็นการแสดงออกถึงความรู้สึกภายในของพวกมัน ระบบจะให้คะแนนสัตว์ด้วยคำศัพท์ที่แสดงออกหรือแสดงอารมณ์ได้หลายอย่าง เช่น ‘ขี้เล่น’ ‘อยากรู้อยากเห็น’ หรือ ‘กระสับกระส่าย’ และในระดับจากไม่ขี้เล่นเลย ไปจนถึงความขี้เล่นสูงสุด 

นี่เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพ เนื่องจากใช้ภาษากายเพื่อตีความความรู้สึกของสัตว์ และหลีกเลี่ยงไม่ให้ผู้คนแสดงความรู้สึกของตัวเองกับสัตว์

จากหลักฐานนี้ เกษตรกรผู้เลี้ยงสุกร สัตวแพทย์ และนักเคลื่อนไหวด้านสัตว์ต่างเห็นพ้องต้องกันในระดับสูงเมื่อให้คะแนนภาษากายของสุกร ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความแม่นยำของระบบการให้คะแนนแม้จะมีภูมิหลัง ประสบการณ์ และมุมมองของสุกร ที่แตกต่าง กัน

หมูมีความรู้สึก

ถ้าทุกคนสามารถสังเกตหมูได้ อย่างที่ฉันทำได้ มันอาจเปลี่ยนมุมมองของหมูจากเครื่องจักรทางชีววิทยาไปเป็นตัวละครแต่ละตัวที่มีความสามารถในการสัมผัส บางทีพวกเขาอาจจะยอมรับว่าพวกเขามีความรู้สึกเช่น ‘ขี้เล่น’ ‘มีความสุข’ ‘หงุดหงิด’ หรือ ‘เบื่อ’

การแบ่งปันข้อมูลเชิงลึกนี้อาจส่งผลให้สุกรมีชีวิตที่ดี มากกว่าแค่เอาชีวิตรอดในฟาร์มโรงงานที่โหดร้าย

การสร้างฟาร์มสุกรใหม่โดยใช้วิทยาศาสตร์สวัสดิภาพสุกรจะช่วยตอบสนองความต้องการทางร่างกาย พฤติกรรม และอารมณ์ของสุกร

ลงนามถวายความอาลัยหมู

เราสามารถยุติความทุกข์ทรมานที่ไม่จำเป็นของสุกรที่เลี้ยงในฟาร์มร่วมกันได้

ลง นามในคำมั่นสัญญาของเราตอนนี้และเรียกร้องให้ซูเปอร์มาร์เก็ตสัญญาว่าจะขายหมูจากสุกรที่ได้รับการเลี้ยงดูอย่างถูกต้อง

หน้าแรก