เมืองคอมมิวนิสต์ต้องดิ้นรนเพื่อหลอกล่อเงินต่างชาติและสร้างโครงสร้างพื้นฐานที่ล้มเหลวขึ้นใหม่โดยไม่สูญเสียรากเหง้าแห่งการปฏิวัติ
หากจะอธิบายสถานที่ว่าร้อนระอุ ที่นี่คือถนนเลียบริมน้ำของฮาวานา บ้านคัสตอมเฮาส์อายุกว่าร้อยปีแผ่กิ่งก้านสาขายาวเท่ากับสนามฟุตบอลสามสนาม ปิดกั้นความเย็นของทะเล อาคารนี้เป็นการดูหมิ่น—ป้อมปราการทรุดโทรมที่มีหน้าต่างแตกและหลังคาดินเผาเป็นรูโหว่—ที่ฉันไม่พอใจอย่างยิ่งในตอนนี้
ฉันกำลังเดินทัวร์ร่วมกับสถาปนิกและนักออกแบบเมืองระดับนานาชาติกว่า 20 คน ขณะที่เราจินตนาการถึงอนาคตทางทฤษฎีของฮาวานา การเดินเป็นส่วนหนึ่งของ charrette ซึ่งเป็นการออกกำลังกายที่ให้ผู้เชี่ยวชาญและสมาชิกในชุมชนได้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการพัฒนาเมืองเมื่อไม่มีกลไกที่เป็นทางการในการทำเช่นนั้น ดังเช่นในกรณีของฮาวานาที่พังทลาย อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ภายใต้ดวงอาทิตย์ที่แผดเผา จินตนาการของเราที่แตกสลายและน้ำที่เป็นไปตามทฤษฎี บ่อยครั้ง กลิ่นหอมของครีมกันแดดจะฟุ้งกระจายในอากาศเมื่อมีคนทาครีมบนใบหน้าสีชมพูระยิบระยับ “อากัว?” เราสอบถามในขณะที่เราโผล่หัวเข้าไปในประตูเพื่อค้นหาน้ำดื่มบรรจุขวดที่ไร้ผล
ผู้นำของเราคือ Julio Cesar Perez สถาปนิกที่เกิดในคิวบา สวมเสื้อเบลเซอร์สีน้ำเงินเข้มและแสดงความรู้สึกสบายๆ ราวกับสัตว์เลื้อยคลาน ผิวมะกอกที่ตึงของเขาเปล่งประกายภายใต้แสงแดดเขตร้อน เหมือนกิ้งก่าที่เคลื่อนไหวด้วยความร้อน เขาหมุนไปรอบๆ ชี้ไปทางนี้และทางนั้น และพูดถึงความล้มเหลวของเมืองที่เคยยิ่งใหญ่แห่งนี้—มหานครที่ใหญ่ที่สุดในทะเลแคริบเบียนซึ่งมีประชากรมากกว่าสองล้านคน ฮาวานาเป็นบ้านเกิดของเปเรซ สถานที่ย่ำแย่ และบ้านนอกเวลาของเขาเมื่อเขาไม่ได้อยู่ในไมอามี รัฐฟลอริดา
สมองของเขาครุ่นคิดถึงปัญหาของสัตว์ร้ายที่บดบังทัศนียภาพของทะเลและสายลมเย็น เปเรซพยายามหาทางออก: เจาะชั้นล่างของบ้านคัสตอมเฮาส์ออก ฉีกผนังด้านนอกออก และปลดปล่อยกระดูกซึ่งเป็นโครงสร้างที่รองรับ ฉันเกือบจะสัมผัสได้ถึงอากาศบริสุทธิ์ “อ่าวเป็นลักษณะทางภูมิศาสตร์ที่สำคัญที่สุดของฮาวานา” เปเรซกล่าวเสริม “ภูมิศาสตร์คือสิ่งที่ทำให้เมืองเกิด!”
ตั้งแต่ปี 2550 เปเรซได้นำรถชาร์เรตหลายวันมาร่างอนาคตสำหรับย่านที่ถูกทอดทิ้งมานานของฮาวานา โดยมีเป้าหมายในการรวบรวมแผนแบบองค์รวมสำหรับทั้งเมือง วิสัยทัศน์ของเขามุ่งเน้นไปที่ประชาชน เขามองเห็นมหานครที่เดินได้ ซึ่งมีสวนสาธารณะและพลาซ่าสีเขียว ซึ่งยังคงรักษาลักษณะทางประวัติศาสตร์ของเมืองและกลิ่นอายของทะเลแคริบเบียนไว้ได้ ขณะเดียวกันก็มอบโอกาสใหม่ ๆ สำหรับที่อยู่อาศัยราคาย่อมเยาและการเติบโตทางเศรษฐกิจ เขาแบ่งปันสิ่งที่ค้นพบของตัวอักษรแต่ละตัวกับเจ้าหน้าที่ของรัฐ โดยหวังว่าแนวคิดดังกล่าวจะแทรกซึมเข้าไปในแผนแม่บทของเมืองในที่สุด ในทางตรงกันข้าม นักพัฒนาในบาร์เบโดสได้ยื่นข้อเสนอการพัฒนาท่าเรือสไตล์เวกัสให้กับรัฐบาล โดยมีรายละเอียดเกี่ยวกับโรงแรม ร้านค้า สวนสาธารณะกลางแจ้ง และโรงละครกลางแจ้งที่มีการแสดงยิมนาสติก à la Cirque du Soleil
สิ่งที่เป็นเดิมพันของวิสัยทัศน์ที่แข่งขันกันเหล่านี้คือการฟื้นฟูเมืองจะเกิดขึ้นได้อย่างไร และใครจะได้รับผลประโยชน์จากการเปลี่ยนแปลงของเมืองชายฝั่งที่มีเรื่องราวมากมายนี้ ล้อมรอบไปด้วยลัทธิสังคมนิยมและค่อนข้างโดดเดี่ยวจากเศรษฐกิจระหว่างประเทศ ในขณะที่รัฐบาลคิวบาค่อยๆ คลายข้อจำกัดเกี่ยวกับองค์กรเอกชน เราสงสัยว่าการแบ่งพื้นที่ของฮาวานาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้หรือไม่
